در تمام فیلم‌هایی که با سوژه خیانت ساخته شده است واقعیت‌های نه چندان خوشایند خانوادگی‌ دیده می‌شود و تعهدشکنی‌هایی بزرگنمایی می‌شود که فراگیر نیست.

به گزارش فارس، جامعه امروز مبتلا به مشکلات و معضلات متعددی است. از آن جمله واقعیت‌های ناخوشایند خانوادگی که امروزه برخی از خانواده‌ها با آن درگیر هستند و بسیاری از اختلافات به طلاق‌منجر می‌شود و تعدادی از این معضلات منجر به قتل و جنایت شده است. دلیل این ناهنجاری‌ها در جامعه عوامل متعددی است و سینما هنری است که مسایل اجتماعی را انعکاس می‌دهد. ما هم معتقد به این امر نیستیم که فیلمساز چشم بر وقایع اجتماعی ببندد اما در این جا امر نظارت دقیق و موفق می‌تواند آمار ساخت آثاری که مستقیم به موضوع «خیانت» می‌پردازد یا در داستان های فرعی به آن اشاره دارند کاهش دهد اما این نظارت در سال گذشته به چشم نخورد و ما شاهد ساخت آثاری با موضوع خیانت «زن» به «مرد» و «مرد» به «زن» بودیم . تعدد آثار با این موضوعات اعتراضاتی را در پی داشت و در نهایت واکنش برخی نهادها از جمله حوزه هنری را باعث شد.

اگر نگاه دقیقی به آثارسال گذشته داشته باشیم خواهیم دید که در اکثر آثار یا موضوع اصلی خیانت بوده است و یا در داستان‌های فرعی به صورت پررنگ به این موضوع پرداخته شده است.

بسیاری از فیلمسازان معتقدند؛ باید جلوی این معضل را در سطح جامعه گرفت و مناسب‌تراست به جای تاخت و تاز به فیلمسازان موضوع طلاق‌ها و خیانت‌ها را ریشه‌یابی کرد اما نکته قابل توجه این است که نشان دادن این معضل به وسیله رسانه‌ای چون سینما چقدر می‌تواند گره گشا باشد. عده‌ای معتقدند سینما تنها باید واقعیت‌ها را به رخ بکشاند و معضل را به نمایش گذارد این درحالی است که فیلمساز می‌تواند علاوه بر تصویر معایب، با پایان‌بندی هوشمندانه مخاطب جوان خود را به سمت راه صواب و درست سوق دهد نه آن که تنها با ارایه معضل، نمایانگر خیانت در جامعه آن هم در سطح وسیع باشد.

اگر نگاهی به آمار تماشاگران سینما داشته باشیم خواهیم دید اکثر مخاطبین سالن‌های سینما جوانان هستند. از سوی دیگر این فیلم‌ها بدون هیچ رده بندی سنی وارد شبکه نمایش خانگی به صورت مجاز یا غیرمجاز خواهند شد که همین امر تاثیر بسیار مخرب‌تری را بر خانواده می‌گذارد.

با مروری به فیلم‌های تحریمی حوزه هنری خواهیم دید چهار فیلم از این شش فیلم (برف روی کاج‌ها، من مادر هستم، من همسرش هستم، پذیرایی ساده، پل چوبی و بی خود و بی جهت) مستقیما به مسئله خیانت پرداخته‌اند در این آثار خیانت از هر دو نوع دیده می‌شود و حوزه هنری حاضر به نمایش آن در سالن‌های سینماهایش نشده است.