عربستان و امارات متحده عربی از بزرگترین صادرکنندگان نفت جهان در مسير ربودن گوی سبقت از دیگر کشورهای عربی برای توسعه انرژي هسته‌ای قرار دارند.

به گزارش الف به نقل از یونایتدپرس، در حال حاضر امارات و عربستان سعودی در جهان عرب از نفود و قدرت سیاسی و همچنین ذخایر مالي برای دستیابی به انرژي هسته‌ای که اقتصاد این دو کشور را تغییر خواهد داد، برخوردارند. این دو کشور عرب از حمایتهای آمریکا برای حرکت در این مسیر انتقالی استراتژیک برخودارند. طرح‌های عربستان در راستای انرژي هسته‌ای هزینه ۱۰۰ میلیارد دلاری است که شامل ساخت و فعاليت ۱۶ راکتور تا سال ۲۰۳۰ برای این کشور است.

امارات نیز برنامه‌هایش را در این زمینه در سال ۲۰۰۹ آغاز کرد و قصد دارد چهار راکتور ۱۴۰۰ مگاواتی بسازد. قرار است اولین راکتور امارات تا سال ۲۰۱۷ برق برای این کشور تولید کند و راکتورهای دیگر تا سال ۲۰۲۰ راه‌اندازی شوند.

قراردادهای تامین سوخت اورانیوم توسط شرکت انرژی هسته‌ای امارات و شش شرکت دیگر از جمله شرکتهایی از امریکا، کانادا، انگلیس منعقد شده است و این نشان می دهد که امارات در حال گسترش تامین سوخت هسته‌ای خود در میان تامین‌کنندگان اصلی سوخت به عنوان اقدامی احتیاطی علیه تغییرات ژئوپلتیکی آینده است.

شرکت انرژی هسته‌ای امارات قراردادی ۲۰ میلیارد دلاری برای ساخت اولین راکتور هسته‌ای با یک شرکت کره‌جنوبی منعقد کرد. همچنین بانک صادرات- واردات آمریکا نیز دو میلیارد دلار وام مستقیم به امارات برای خرید تجهیزات آمریکایی و خدمات ساخت و ساز به منظور ساخت اولین راکتور هسته‌ای می دهد.

عربستان نیز قصد دارد ظرف ۲۰ سال ۲۰ راکتور بسازد.
در کنار امارات و عربستان، دیگر کشورهای عربی همچون کویت، قطر، مصر و اردن نیز اعلام کرده‌اند که به دنبال انرژي هسته‌اي با هدف تقویت تولید برق به منظور برآورده کردن نیازهای مردم این کشورها هستند.

اما چشم انداز اینکه تمامی کشورهای عربی بتوانند به اهدافشان در مورد دستيابي به انرژي هسته ای برسند، ضعیف است. بعید است که همه این کشورهای عربی بتوانند به اهداف خود در امور انرژي هسته‌ای برسند. برای نمونه قطر برای استقرار راکتور هسته‌ای کشور بسیار کوچکی است. از جمله چالش‌های دیگر برای کشورهای عربی در این رابطه ثبات سیاسی و منابع مالی است.

کویت منابع مالی دارد اما طی شش سال اخیر هشت دولت به خود دیده است. حکومت بحرین همچنان با بی ثباتی‌های سیاسی و اعتراض‌های مردمی روبرو است. برای عربستانی‌ها انرژی هسته‌ای به طور فزاینده‌ای به امری حیاتی تبديل شده است. این کشور برای تامین برق خود باید مقادیر زیادی نفت برای امور داخلی صرف کند که این بدان معناست عربستان ممکن است با کمبود نفت برای صادرات مواجه شود.