ارتجاع مذهبی حاکم بر ایران با تاخیر به کمپین مُضحکی پیوسته است که علیه "توهین به پیامبر اسلام" به راه انداخته شده و اعضای آن هریک در حال پُختن آش به شدت سکولار خود هستند.

در حالی که "توهین به مُقدسات" این بار نیز مانند موارد دیگری همچون کتاب "آیات شیطانی" یا کاریکاتورهای دانمارکی، در نقش دستاویزی برای تحریک و سوواستفاده مذهبی عمل می کند، با این وجود، یک ویدیو کلیپ غیر حرفه ای 14 دقیقه ای با سرچشمه ای نامعلوم که در کنار هزاران کلیپ دیگر به طور انحصاری در شبکه اینترنت انتشار یافته و تنها توسط کاشفانش تکثیر و تبلیغ می گردد، به سختی می تواند در انجام باور پذیر چنین وظیفه ای موفق باشد.

این واقعیت نه فقط پوچ و ریشخند آمیز بودن کمپین "توهین" را آشکار می کند، بلکه به خوبی توانایی آن را دارد که حرکات انجام شده را به تریبونی برای ارایه تصویری نابُردبار، خشن و عصر حجری از پیروان اسلام تبدیل سازد.

بی تردید تصویر و برداشت عُمومی از مُسلمانان آخرین دلشوره ای است که جریان القاعده، بُنیادگرایان سلفی یا وابستگان به دیکتاتورهای سرنگون شده در پی گیری اهداف خود بدان دُچار می شوند. این اصل در مورد حاکمان ایران که بند ناف حیات رژیم شان به دُشمن تراشی در خارج و سرکوب در داخل گره خورده، از قاطعیتی دو چندان برخوردار است.