جناب آقای رحیمی! اظهار نظر اخیر شما در مورد همکار سابق تان را را دیدم. به چند دلیل به حالتان تاسف خوردم و سئوالاتی نیز به ذهنم خطور کرد:

آفتاب: مصطفی حق بین در انتخاب نوشت؛ جناب آقای رحیمی! اظهار نظر اخیر شما در مورد همکار سابق تان را را دیدم. به چند دلیل به حالتان تاسف خوردم و سئوالاتی نیز به ذهنم خطور کرد:

حضرتعالی گفته اید "این شخص زمانی که در دولت مشغول بود، حدود 21 میلیارد تومان که با سود متعلق به آن به بیش از 30 میلیارد تومان بالغ می شود، به طور غیر قانونی از وزارتخانه خارج کرد"

جناب رحیمی! پاسخ دهید که:

1) چرا همان موقع نسبت به چنین فساد و اقدام غیرقانونی سخن نگفتید و افشاگری نکردید! اجازه دهید، این اقدام شما را به حساب «مردم دوستی» و اجرای اهداف عالیه جناب رییس جمهور (مبارزه با فساد) نگذاشته و بگوییم شما برای دوست سابق تان «کری» خواندید و او را تهدید کردید که بیش از این انتقاد نکند ، آنهم به قول خودتان یک طرفه! با این اوصاف، نگارنده معتقد است جنابعالی به دلیل سکوت در قبال آنچه «فساد همکار» خود خواندید، شریک جرم هستید، چرا آن روزگار سکوت کرده بودید؟!

2) جناب رییس جمهور در سال نخست ریاست جمهوری، دائم بر طبل افشای اسامی مفسدان می کوبیدند، اما تا هنوز که 7 سال از آن روزها می گذرد، خبری از این وعده جنابشان نیست، با این اتفاق نمی دانیم برای مشاهده مفسدان اقتصادی، سراغ جیب ایشان را بگیریم یا حلقه برخی دوستان و نزدیکانشان!

3) حتماً می پذیرید که این وزیر و دوست سابق، روزگاری در دولت نهم و دهم پستی مهم داشته است، سئوالم از جنابعالی و در مرحله اولاتی از شخص رییس جمهور است، چگونه فردی چنین «فاسد» (به قول خودتان) در راس یک وزارتخانه بوده و در عین حال شما بارها اعلام می کنید که «دولت نهم و دهم، پاکترین دولت تاریخ است» ، جناب احمدی نژاد! این بود پاکترین دولت تاریخ؟!

4) شما که دم از عدالت می زنید، چرا اسم همکار سابق خود را به زبان نیاوردید؟ چرا ترجیح دادید با استفاده از کلمات و جملات مبهم، جامعه را سردرگم کنید؟ این یک افشاگری بود یا پیغامی تهدید آمیز به دوست سابق؟ اگر همکار سابق، مرتکب فسادی چنین عظیم شده، چرا اسم او را علناً به زبان نیاوردید و ترجیح دادید نام او در جیب های شما بماند؟ چرا مستندی برای حرف خود به زبان نیاوردید؟

5) در ابتدای سخنانتان فرموده اید: «کسی که در جمع دانشجویان یکطرفه صحبت کرده و دولت را متهم می‌کند، در واقع به دنبال تعاون در نیکی و تقوا نیست، بلکه به دنبال گناه و آلودگی است و زهر در کام دانشجویان و جامعه می‌ریزد.» جناب رحیمی! این سخن شما بدان معنی است که اگر دوست سابق شما، همچنان در کنار شما باقی می ماند و در دولت مسئولیت داشت، و یا اگر در بیرون از دولت هم، از شما انتقاد نمی کرد، اشکالی نداشت و طبعاً نیازی به افشاگری در مورد او نبود! درست است؟!

6) کاش این افشاگری اقتصادی را به دوست دیگری می سپردید، مثلاً جناب احمدی نژاد یا دوستان دیگر، طبعآً چندان جالب نخواهد بود فردی چون جنابعالی که نامشان صراحتاً از سوی آقای پورمحمدی به عنوان متهم یکی از پرونده های فساد مالی نام برده شد، نمی تواند چندان در مورد پاکی و ناپاکی بقیه (حتی دوست سابق) صاحب نظر باشد!

7) گفته اید «با 30 میلیارد دوست سابق شما، می شود به هزاران دانشجو وام داد» جناب رحیمی! طرح چنین مسئله ای آن هم در میان دانشجویان، سوء استفاده ای از خواسته های به حق دانشجویان نیست؟ اینجا دیگر دانشجویان خوب شدند و برای دریافت وام، محق؟!

در پایان عاجزانه تقاضا می کنم به جای پرداختن به این مسائل (که مانع رسیدن به امور مهم می شود)، به مسائل مهمی چون اقتصاد و دلار ترمز بریده برسید، طبعاً در این صورت نیز، نگارنده از طرف جمیع ملت ایران قول می گیرد که سخن جناب احمدی نژاد در مورد «پاکی دولت» را «کن لم یکن» و «نشنیده» تلقی کرده تا حداقل ملت شریف ایران ، به صداقت کلیت دولت مشکوک نشوند!