اگر بیمار، نسبت به مداوای خود بی تفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد چنین کاری انجام دهد و داروهای خود را بفروشد. این اقدام، درواقع ماحصل افزایش قیمت دارو نیست، بلکه حاصل گسترش فقر و تنگدستی برخی بیماران است. فردی که داروی کمیاب ویژه بیماری خاص خود را میفروشد از سر تنگدستی این کار را میکند. درواقع برخی از افرادی که به مرحله «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» رسیدهاند در اوج استیصال معیشتی اقدام به فروش داروهای شخصی خود میکنند.
ماجرای کمبود و افزایش قیمت بسیاری از داروها و سرگردانی برخی بیماران برای یافتن اقلام دارویی مورد نیازشان در اسفندماه ۱۴۰۳، مانند ماههای اخیر، ادامه پیدا کرده است. این شرایط در کنار عدم وصول مطالبات بیمه گذارها به داروخانه ها، وضعیتی پیچیده را رقم زده است.
هیچ کجای دنیا داروها مثل ایران قیمت گذاری نمیشوند
نایب رئیس هیئت مدیره انجمن شرکتهای پخش دارو گفت: «داروهایی که افزایش قیمت شدید پیدا کردهاند، داروهایی هستند که هنوز وارد فرایند تنظیم قیمت نشدهاند. درواقع این داروها معمولا داروهایی هستند که مشابه داخلی دارند، اما وارداتی هستند و ارز نیمایی میگرفتهاند و اکنون به جای ارز نیمایی، ارز تجاری میگیرند. ارز تجاری که ابتدای سال ۴۰ هزار تومان بود، اکنون به نزدیک ۷۰ هزار تومان رسیده است. طبیعیست که قیمت داروها هم به تبع این شرایط و وضعیت نرخ ارز تغییر کرده است. اگر قرار باشد این فرایند انجام نشود به کمبود دارو و نیاز به واردات برخورد میکنیم و واردات هم با قیمت بسیار بالاتر از وضعیت فعلی انجام میشود و حتی دسترسی به داروها کمتر میشود. به طور کلی در هیچ کجای دنیا، به شیوهای که در کشور ما رایج است، داروها قیمت گذاری نمیشوند و نمیتوانیم بگوییم مکانیسم عرضه و تقاضا و قیمت وجود ندارد. منظور من از دارو دقیقا خود دارو است و راجع به مکملها و تجهیزات پزشکی صحبت نمیکنم. در سرفصل بودجه کشور، دارو و تجهیزات با هم در نظر گرفته شده و یک بودجه دارد. این در حالیست که این ۲ یک مسیر و یک داستان ندارند.»
این متخصص و فعال حوزه دارو در خصوص پیش بینی وضعیت دارو در سال آینده گفت: «رئیس سازمان غذا و دارو در جلسهای که با داروخانهها داشتند گفتهاند که شرایط برای سال اتی سختتر خواهد بود.
وی درخصوص بیمارانی که اقدام به فروش داروهای نسخه خود میکنند گفت: «برخی بیماران با داروهای بسیار خاص که معمولا داروهایشان قیمتهای بسیار بالایی هم دارد، این اقدام را انجام میدهند. البته فراموش نکنیم که این نوع داروها، داروهای پروندهای است و افرادی که داروهای بسیار خاص و گرانقیمت را میگیرند دقیقا بر اساس نسخه شخصی و پرونده پزشکی خود این کار را انجام میدهند. اگر بیمار، نسبت به مداوای خود بی تفاوت شده باشد و بسیار فقیر هم باشد، ممکن است تصمیم بگیرد چنین کاری انجام دهد و داروهای خود را بفروشد. این اقدام، درواقع ماحصل افزایش قیمت دارو نیست، بلکه حاصل گسترش فقر و تنگدستی برخی بیماران است. فردی که داروی کمیاب ویژه بیماری خاص خود را میفروشد از سر تنگدستی این کار را میکند. درواقع برخی از افرادی که به مرحله «بالاتر از سیاهی رنگی نیست» رسیدهاند در اوج استیصال معیشتی اقدام به فروش داروهای شخصی خود میکنند.»
خرید دارو هم لاکچری شد؛ درمان فقط برای پولدارها
دارو نیز از همان دسته گروههایی است که از تخصیص ارز یارانهای برای واردات بی نصیب میمانده و گویی قرار بر این است که بازار این محصول ضروری در کشور به قدری گران شود که مردم برای درمان دیگر به سراغ دارو نروند!
یک فعال صنعت دارویی با اشاره به اینکه نمیدانیم دولت درباره درمان مردم چه فکری دارد، گفته است: شاید گرانی کالاها برای مردم سنگین و در برخی مواقع غیر قابل جبران باشد، اما بحث گرانی و کمبود دارو پای مرگ و زندگی مردم را هدف قرار میدهد و نکته جالب این است که دولت با علم به اینکه مردم برای حفظ سلامت نیاز به غذا و دارو دارند تنها دغدغه اصلیشان واردات خودرو است!
واقعیت این است که دارو هم مانند سایر کالاها قربانی غارت و چپاول سرانگشتان خامنهای و مافیای حکومتی است. مافیای دارو آنقدر پیش رفت تا وزیر بهداشت ناگزیر اعتراف کرد: برخی ارزهای دارو و تجهیزات پزشکی در مسیر منحرفی هزینه شده بود و کالای دیگری وارد کشور شده بود برای مثال فردی ۲میلیون یورو برای ورود استنت قلبی ارز دولتی گرفته و به جای آن کابل برق وارد کرده بود.
به گزارش اقتصاد24؛ با اقدامات جدید دولت دارو به سمتی میرود که به عنوان محصول لاکچری در جامعه جای خود را باز کند نه به عنوان درمان درد و مریضیها! این دقیقا همان سونامی تضعیف حقوق شهروندی است که به گفته برخی قطعا در آینده نه چندان دور مردم دیگر توان مالی جهت تامین داروهای مورد نیاز خود را نخواهند داشت و ناگزیر باید تسلیم درد بدون درمان شوند.
از اینرو بیمهها نیز در جریان افزایش قیمت دلار بی تفاوتتر از گذشته شدهاند و این موضوع بار مالی را بر دوش بیماران افزایش میدهد. هرچند به گفته متولیان و مسئولان حدود ۷۵ درصد از مردم کشور تحت پوشش بیمه هستند، اما ۲۵ درصد باقی مانده که اغلب از اقشار بسیار ضعیف جامعه به شمار میآیند علاوه بر اینکه بیمهای ندارند باید هزینههای گزاف دارو و درمان را نیز نظارهگر باشند.
به عنوان نمونه یک شهروند که تحت پوشش هیچ بیمهای نیست در زمان سرماخوردگی ساده با مراجعه به پزشک باید در ابتدا ویزیت ۱۵۰ هزار تومانی یک پزشک عمومی و در مرحله بعد هزینه حدود ۳۰۰ هزار تومانی تهیه داروهای ابتدای درمان و هزینه سرم ۳۰۰ هزار تومانی را پرداخت کنند.
افزایش ۸۰ درصدی قیمت دارو در کشور
در همین زمینه صاحب یکی از دراگ استورهای شهر تهران با توجه به افزایش ۸۰ درصدی قیمت دارو در کشور گفت: افزایش قیمت دارو به واسطه گرانی نرخ ارز دلیلی شده که برخی بیمهها نیز تعرفه داروها را کاهش دهند و به طور مستقیم فشار به بیماران برای تامین داروهای مورد نیازشان تشدید شده است.این فعال صنعت دارو ادامه داد: امروز بحث درمان و سلامت مردم بیش از هر مبحث دیگری مورد اهمیت است، اما متاسفانه به این مورد کمتر توجه میشود و قطعا منافع عدهای برای تامین ارز بیش از جان انسانها مورد توجه است.
وی با اشاره به گرانی بیش از ۴۰۰ درصدی برخی از داروهای خاص، گفت: تهیه و تامین داروهای خاص همواره دغدغه بیماران بوده است، اما امروز با افزایش نرخ دلار این موضوع به شدت بحرانی شده است و هیچ ارگان و سازمانی پاسخگوی آن نیست.
داروهای گران و کیف بی پول مردم
این فعال صنعت دارو ادامه داد: هزینه برخی از نسخهها به بیش از ۵۰۰ میلیون تومان آن هم برای خرید یک نوع دارو میرسد که این به نوبه خود به معنای بی اهمیت بودن جان مردم و بی توجهی به وضعیت درمان آنهاست.به گفته این فعال صنعت دارویی، اگر جان مردم برای دولت اهمیت داشت هیچ گاه در این شرایط تورمی اقدام به حذف یارانه دارو نمیکرد و بازار سیاه دارو را برای مردم نیازمند سیاهتر نمیکرد. امروز وضعیت برای دلالان دارویی بسیار مطلوبتر شده است چراکه با واردات قاچاقی دارو اقدام به فروش این محصولات در بازار بدون هیچ نظارتی میکنند و قیمتها را بر اساس دلار آزاد و با سودهای چند برابری به مردم میفروشند؛ قطعا این اقدام دولت از عدالت اجتماعی بسیار فاصله دارد!.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه با توجه به اینکه برخی شرکت ها اقدام به افزایش نرخ دارو کرده اند، تکلیف بازار دارو و نیاز بیماران به دارو چیست؟ گفت: افزایش ۸۱ قلم از محصولات یک شرکت داروسازی با میانگین ۹۷ درصد یعنی فاجعه! این تنها اعلام چند شرکت داروسازی در کشور است چراکه هنوز لیست افزایش قیمت داروی همه شرکتهای داروسازی منتشر نشده است. با چنین اقدامی باید منتظر یک جامعه بیمار با مرگ و میر بالا و از همه مهمتر هزینه های بالای ناشی از عدم بهبود مردم باشیم.
این فعال صنعت دارویی با اشاره به اینکه نمیدانیم دولت درباره درمان مردم چه فکری دارد، گفت: شاید گرانی کالاها برای مردم سنگین و در برخی مواقع غیر قابل جبران باشد، اما بحث گرانی و کمبود دارو پای مرگ و زندگی مردم را هدف قرار میدهد و نکته جالب این است که دولت با علم به اینکه مردم برای حفظ سلامت نیاز به غذا و دارو دارند تنها دغدغه اصلیشان واردات خودرو است!