مارکو روبیو با بیان اینکه زمان تصمیم قاطع اروپا در قبال برنامه هسته‌ای رژیم ایران فرا‌رسیده است به خبرنگاران گفت: توافق احتمالی با تهران باید برای همیشه از دست‌یابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای جلوگیری کند.

وی افزود: زمان آن فرارسیده که اتحادیه اروپا درباره پرونده اتمی رژیم ایران و بازگرداندن تحریم‌ها تصمیم‌ مهمی بگیرد.

این در حالیست که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هشدار داده است که رژیم ایران با سرعتی «چشمگیر» در حال غنی‌سازی اورانیوم تا سطح ۶۰ درصد است که فاصله چندانی با سطح تسلیحاتی ۹۰ درصدی ندارد.

کشورهای غربی می‌گویند که برنامه هسته‌ای اگر غیرنظامی باشد، اصلا نیازی به غنی‌سازی اورانیوم در چنین سطح بالایی نیست. از طرفی، هیچ کشوری تاکنون چنین اقدامی انجام نداده، مگر اینکه خواسته است بمب اتمی بسازد.

بریتانیا، فرانسه و آلمان به شورای امنیت سازمان ملل اعلام کرده‌اند که در صورت لزوم آماده‌اند مکانیسم موسوم به «بازگشت فوری تحریم‌ها» یا «اسنپ بک» را فعال کنند تا از دستیابی رژیم ایران به سلاح هسته‌ای جلوگیری شود.

این کشورها تنها تا ۱۸ اکتبر امسال (۲۶ مهر ۱۴۰۴) فرصت دارند که چنین اقدامی انجام دهند، زیرا قطعنامه سازمان ملل در خصوص توافق موسوم به «برجام» در آن تاریخ منقضی خواهد شد. ترامپ نیز به نماینده خود در سازمان ملل دستور داده بود که با همکاری متحدان، تحریم‌ها و محدودیت‌های بین‌المللی علیه رژیم ایران را بازگرداند.

دیدار ترامپ و پزشکیان در ریاض؟!

احمد زیدابادی روزنامه نگار نوشته: لارا روزن خبرنگار آمریکایی از پیشنهاد وزیر دفاع عربستان برای دیدار رؤسای جمهور آمریکا و ایران در ریاض خبر داده است. اگر این خبر صحت داشته باشد، آیا پذیرفتن آن از سوی ایران محتمل است؟

ترامپ از کارهای نمایشی لذت می‌برد، اما در پشتِ آنها، مقاصد مهمی را دنبال می‌کند. هدف ترامپ از مذاکره با جمهوری‌اسلامی متقاعد کردن یا واداشتن آن برای پیوستن به نظمی منطقه‌ای است؛ نظمی که بر اساس ترتیبات امنیتی جدید و نوعی همکاری و بازار مشترک استوار است. در نظمِ مورد نظر ترامپ، ایران به جای "مشکل" باید بخشی از "راه‌حل" باشد و اسرائیل هم در مرزهای تعریف شده‌ای به ثبات و امنیت برسد. بر خلاف تصور رایج، روسیه و چین هم همین نظم را برای خاورمیانه می‌پسندند و پیش از این، طرح‌های خود را در بارۀ ترتیبات امنیتی منطقه علنی کرده‌اند.

به نظرم آنها در پشت پرده از پوتین و شی هم می‌خواهند که جمهوری‌اسلامی را برای پذیرش این ملاقات تحت فشار بگذارند.

آیا چنین چیزی شدنی است؟ اگر بشود چه شود! در نظر بسیاری، چیزی شبیه تبدیل دریا به دوغ با یک قاشق ماست می‌نماید!