اسناد تاریخی نشان می دهد که هزینه‌های نظامی آلمان هم در سال های ۱۹۳۰ قرن گذشته هنگام به قدرت رسیدن هیتلر تا آغاز جنگ جهانی دوم به تدریج افزایش یافت و در سال ۱۹۳۹ حدود ۹۰ میلیارد مارک به تسلیحات اختصاص داده شده بود؛ یعنی تقریباً برابر با بودجه تسلیحاتی سه قدرت بزرگ غربی در آن زمان.

بررسی‌های مرکز داده‌های باز ایران (شهریورماه ۱۴۰۳) نشان می‌دهد که بودجه مستقیم نیروهای مسلح، شامل وزارت دفاع، ارتش، سپاه و نیروی انتظامی، در سال جاری به دست‌کم ۷۲۲ هزار میلیارد تومان رسیده است. این مبلغ نه تنها در قالب ردیف‌های اصلی بودجه، بلکه از محل درآمد نفت خام نیز به نهادهای نظامی تخصیص یافته است.

نازی‌ها آلمان، خوشبختانه، نفت و منابع زیرزمینی در اختیار نداشتند، اما فاشیسم اسلامی حاکم بر ایران به‌طور رسمی و قانونی مجوز فروش نفت و سایر منابع با ارزش را به سپاه و نیروی انتظامی داده است: بر اساس بند «ب» تبصره چهار، ۱۳۷ هزار میلیارد تومان نفت خام تحت عنوان «تقویت بنیه دفاعی» در اختیار نیروهای مسلح قرار می‌گیرد. علاوه بر این، ۱.۸ میلیارد یورو نفت خام نیز برای «طرح‌های ویژه» به نهادهای نظامی اختصاص یافته است که به‌دلیل محرمانه بودن، اطلاعات زیادی از این طرح‌ها در دست نیست. به این ترتیب، طبق جدول شماره ۲۱ بودجه ۱۴۰۳، نیروهای مسلح بیش از ۲۵۳ هزار میلیارد تومان از سهمیه نفت خام دریافت می‌کنند.

خامنه‌ای در ادامه سیاست‌های جنگ‌افروزانه خود گفته بود: «کیفیت بیان قدرت و اراده ملت را باید مسئولان تشخیص دهند و آنچه صلاح این ملت و کشور است، باید انجام گیرد». این سیاست ضدمردمی در بودجه نظامی دولت پزشکیان به‌وضوح آشکار شده است. «بودجه تخصیص‌یافته به نیروهای نظامی ایران در سال آینده احتمالاً چیزی در حدود ۲۱۶۶ میلیارد تومان خواهد بود.

بر اساس برآورد مؤسسه تحقیقات صلح بین‌المللی استکهلم (SIPRI) رژیم ایران در سال ۲۰۲۳ مبلغ ۱۰ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار را صرف هزینه‌های نظامی کرده است. سهم سپاه پاسداران از کل هزینه‌های نظامی ایران در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۷ درصد بود که در سال ۲۰۲۳ به ۳۷ درصد افزایش یافت» (یورونیوز۸ آبان۱۴۰۳).

براساس برآوردها، نیمی از درآمدهای نفتی، هزینه نیروهای سرکوب و نیابتی‌ها می‌شود. یکی از موارد مهمی که در هزینه‌های نظامی ایران لحاظ نمی‌گردد، بودجه‌های سری است که حکومت ایران از منابع غیررسمی (عمدتاً قاچاق نفت...) برای حمایت از نیروهای نیابتی خود در خاورمیانه، از جمله حزب‌الله، جهاد اسلامی، حماس، حوثی‌ها و نیروهای نظامی رژیم بشار اسد، اختصاص می‌دهد.

به‌گفته کارشناسان، هزینه‌های نظامی رژیم ایران به نسبت تولید ناخالص داخلی بیشتر از آلمان، چین، فرانسه، ترکیه، ایتالیا و یا ژاپن است» (رادیو فرانسه۸ آبان۱۴۰۳).

در این میان ناترازی‌ها و کسری بودجه راهی جز افزایش قیمت‌ها، تورم و فقر بیشتر برای مردم باقی نگذاشته است. قیام نهایی در آینده‌ای نزدیک ناگزیر و محتوم است. افزایش فشار بر مردم به ستوه آمده، زمینه‌ساز خیزش جوانان این مرز و بوم خواهد شد، تا روزی که خشم آنها، بیت خامنه‌ای را دربرگیرد.