او می‌گوید با صدور مجوز ساخت برای خانه او در تهران، روند مصادره آن کامل شده است. این آهنگساز ایرانی با انتشار متنی کوتاه در حساب‌های کاربری خود در شبکه‌های اجتماعی نوشته است: بالاخره جواز ساخت خانه من در تهران صادر شد. اموال فرزندان من رفت جزو غنایم اسلام.

بهمن بابازاده خبرنگار حوزه موسیقی پیش تر از تخریب منزل شماعی‌زاده خبر داده بود. او در این خصوص نوشت: تخریب منزل شماعی‌زاده موضوعی است که بحث‌های زیادی را در رسانه‌ها و میان فعالان فرهنگی به همراه داشته است. این تصمیم درباره منزل شماعی‌زاده توجه‌ها را به یک نکته خاص جلب کرد. درحالی که سینمای ایران از طریق ساخت فیلم "مطرب" که بر اساس زندگی شماعی‌زاده ساخته شده، به درآمدزایی چند میلیاردی رسید، اما حکم تخریب منزل او صادر شد. حکم تخریب منزل حسن شماعی‌زاده درحالی به جرم درآمد نامشروع از طریق خوانندگی صادر شده، که آثار او در سینمای ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد!

حق با حسن شماعی زاده است

خبرآنلاین هم نوشت: حسن شماعی زاده یک بار دیگر به اجرای ترانه هایش از رسانه های جمهوری اسلامی اعتراض کرد. خودتان را بگذارید جای او و جای دیگر ترانه خوان هایی که آوردن اسمشان ممنوع است. طرف به دلیل خوانندگی مجبور شده از این مملکت کوچ کند و مال و اموالش به همین جرم ثبت و ضبط شده. به او گفته اند آن چه تو انجام می دادی طبق قوانین شرعی و عرفی این مملکت جرم محسوب می شود. تا این جایش هم اگرچه شاید برای خیلی ها قابل هضم نباشد اما هنوز آن اتفاق گروتسک رخ نداده.

به هرحال حکومتی جدید بر سر کار آمده که قوانینش با حکومت قبلی فرق دارد. مشکل این جاست که در همین حکومت جدید کسانی پیدا شوند و بی آن که از شماعی زاده و امثال او اسمی بیاورند آثارشان را برای بازارگرمی ببرند روی صحنه. یعنی همان آهنگ ها و همان شعرها به همراه حرکات موزون اجرا می شود و هیچ کس هم مشکلی ندارد. شما باشید شاکی نمی شوید؟ خودش رو بیار اسمش رو نیار. اگر کماکان آن چه خوانندگان لس آنجلس نشین خوانده اند جزو محرمات و یا کالای غیرمجاز محسوب می شود همان طور که آن بندگان خدا تنبیه شدند مروجان این ترانه ها هم باید مجازات شوند. نمی شود که دو نفر یک فعل را انجام دهند اما یکی بابت کاری که کرده تنبیه شود و دیگری بابت تقلید از او تشویق. اگر هم این شعرها و ترانه ها ایرادی ندارد که خب بگذارید سازندگان اصلی اش به مملکت خودشان برگردند و بروند سر خانه و زندگی شان. همه ما می دانیم که مصادیق یک بام و دو هوا و رفتارهای متناقض در این سرزمین خارج از شمار و اندازه است اما چیزی که نمی توان به سادگی از کنارش گذشت شعار مدعیانی است که در این سال ها به نام کارهای فرهنگی بودجه ها گرفتند و حاصلش چیزی جز همین کپی کاری های فاقد ارزش چیز دیگری نبود.