به این منظور او در اجتماع نیروهای بسیج شده در این نمایش باز هم بر طبل جنگ کوبید و در حالی‌که حملهٔ موشکی پاسدارانش را «کار درخشان» می‌نامید، گفت: «کار درخشان نیروهای مسلح ما در دو سه شب قبل یک کار کاملاً قانونی و مشروع بود. کاری که نیروهای مسلح ما کردند کمترین مجازات برای رژیم غاصب صهیونی در برابر جنایتهای حیرت‌آور آن رژیم بود؛ رژیم خون‌آشام، رژیم گرگ‌صفت، سگ هار آمریکا در منطقه. جمهوری اسلامی هر وظیفه‌ای در این زمینه داشته باشد با قدرت و صلابت و قاطعیت انجام خواهد داد».

این اظهارات، علاوه بر توجیه سیاست جنایتکارانهٔ جنگ‌افروزی و نگرانی از عواقب آن، حاکی از اصرار بر ادامهٔ این سیاست شوم است؛ سیاستی که هدف آن حفظ نظام و سد بستن در برابر قیام مردم ایران است؛ اما حاصل این سیاست تاکنون ضربه خوردن شدید حماس و حزب الله بعنوان بازوهای نظامی جمهوری اسلامی در منطقه بوده است.

پس تلاش‌های خامنه ای بیهوده است و راه به جايی نمی برد. ولی فقیه درمانده در باتلاقی خودساخته گرفتار آمده که در آن هر چه بیشتر دست و پا می‌زند، بیشتر فرو می‌رود. او در عزای فرو ریختن عمق استراتژیک ولایتش در منطقه و برای روحیه دادن به نیروهای وارفته رژیم، به‌ناگزیر بر طبل جنگی می‌کوبد که بازندهٔ استراتژیک آن «سر مار ولایت» است.