به گفته این مقامات، همین نگرانی باعث شده که باوجود مواضع سخت و لحن چالش‌برانگیز مقامات حکومت ایران در انظار عمومی در پشت پرده تمایل عمل‌گرایانه‌ای برای مذاکره با واشنگتن وجود داشته باشد.

نگرانی‌های حکومت با بازگشت سریع کارزار «فشار حداکثری» ترامپ که صادرات نفت ایران را هدف گرفته و اقتصاد شکننده کشور را بیش از پیش تحت فشار قرار داده، تشدید شده است. پزشکیان بارها نسبت به شرایط دشوار اقتصادی هشدار داده و آن را حتی سخت‌تر از دوران جنگ ایران و عراق توصیف کرده است.

او در تازه‌ترین اظهاراتش، تحریم‌های جدید آمریکا علیه نفتکش‌های حامل نفت ایران را نمونه‌ای از فشارهای فزاینده اقتصادی دانسته است.

یکی از مقامات حکومت ایران گفت که رهبران نگرانند که بستن همه راه‌های دیپلماتیک ممکن است نارضایتی داخلی علیه خامنه‌ای را تشدید کند چراکه او تصمیم‌گیرنده نهایی در جمهوری اسلامی است.

افزایش خشم عمومی

خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران در ماه ژانویه به نقل از ابراهیم صادقی‌فر، رئیس موسسه کار و تامین اجتماعی ایران گزارش داد که بین ۲۲ تا ۲۷ درصد از ایرانیان اکنون زیر خط فقر قرار دارند. در همین حال روزنامه جمهوری اسلامی هفته گذشته اعلام کرد که نرخ فقر در ایران به حدود ۵۰ درصد رسیده است.

یک معلم ۴۲ ساله از اصفهان، می‌گوید: «وضع هر روز بدتر می‌شود. من نمی‌توانم اجاره خانه‌ام را بدهم، قبض‌هایم را پرداخت کنم یا برای فرزندانم لباس بخرم.»

مرتضی ۳۹ ساله که در بازار بزرگ تهران فرش‌فروشی دارد هم می‌گوید: «به‌سختی می‌توانم اجاره مغازه‌ام را بدهم یا حقوق کارگرانم را پرداخت کنم. کسی پول خرید فرش ندارد. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، مجبورم کارگرانم را اخراج کنم.»

او افزود: «چطور می‌خواهند بحران اقتصادی را حل کنند، وقتی حاضر نیستند با ترامپ مذاکره کنند؟ فقط با او صحبت کنند و به توافق برسند. با شکم گرسنه نمی‌شود غرور کرد.»

یک مقام بلندپایه حکومت ایران گفت که نظام چاره‌ای جز رسیدن به توافق ندارد اما مسیر پیش رو دشوار خواهد بود، چراکه تهران به ترامپ بی‌اعتماد است. سیاست فشار حداکثری ترامپ با اعمال تحریم‌های پیاپی بر نفتکش‌ها و شرکت‌های مرتبط، تلاش دارد فروش نفت ایران را متوقف کند.

او گفت: شاید این بار مذاکره با آمریکا بر سر توافق هسته‌ای و کاهش تحریم‌های سنگین برای حکومت ایران گزینه‌ای کم‌خطرتر باشد. چراکه به‌شدت نگران است که افزایش نارضایتی عمومی از مشکلات اقتصادی به اعتراضات گسترده منجر شود.