در همین حال مهدی فضائلی، عضو دفتر خامنه‌ای در مطلبی که در روزنامه حکومتی همشهری منتشر شد، نوشت: امروز اگر دکتر پزشکیان چارچوب وفاق را شفاف بیان نکند و مفهوم وفاق هم‌چون توپی سرگردان وسط میدان سیاست رها شود، هرکس از راه برسد به آن ضربه‌ای وارد خواهد کرد و به سرگردانی آن خواهد افزود. اشتباه محاسباتی جریان موسوم به اصلاحات و اتخاذ مواضع زیاده‌خواهانه و از جمله گستاخی درباره فتنه۸۸ و عوض کردن اصطلاحا جای جلاد و شهید، نه‌تنها هیچ کمکی به وفاق نمی‌کند، بلکه این مفهوم ارزشمند را به‌شدت مورد آسیب قرار می‌دهد.

رئیس موسسه مصباح یزدی نیز با حمله به دولت پزشکیان گفت: وفاق ملی این نیست که فتنه‌گران ۸۸ و ۱۴۰۱ زیر یک چتر جمع شوند.

آخوند روانبخش گفت: شعار اصلاحات می‌دادند و در عمل به دنبال براندازی و ریشه‌کنی انقلاب بودند؛ در همین راستا فتنه کردند و دست به هر اقدامی زدند؛ آخر هم مشخص نشد که منظورشان از اصلاحات چیست؟

رئیس موسسه مصباح یزدی شعار وفاق ملی را شبیه شعار اصلاحات ارزیابی کرد و گفت: به خاطر کهنه شدن شعار اصلاحات امروز از وفاق ملی استفاده می‌کنند؛ ولی ما باید با جدیت به دنبال تعریف «وفاق ملی» باشیم؛ رئیس جمهور و نظریه‌پردازان هر چه زودتر باید این وفاق ملی را تعریف، تبیین و روشن کنند.

وی تشکیل دولت وفاق ملی را ابتدای اختلافات داخلی عنوان کرد و گفت: چنین دولتی دوام نخواهد داشت؛ فتنه‌گران سابق دستشان به خون مردم آلوده است و کشور را به فتنه و مصیبت‌های جدید وارد خواهند کرد.

کفش دزد را امام جماعت نکنید!

کیهان خامنه ای نوشت: قرار بوده و هست که رئیس‌جمهور محترم پست‌های کلیدی و نقش‌آفرین را به افرادی که با نظام و انقلاب زاویه دارند نسپارند. چرا که افرادی از این دست نه فقط نمی‌توانند برای رئیس‌جمهور و دولت ایشان همراهان همدلی باشند، بلکه زمینه‌ساز آسیب‌های جدی و خسارت‌های جبران‌ناپذیر به دولت و نظام و منافع ملی نیز خواهند بود.

این واقعیت تلخ نمی‌تواند و نباید از نگاه جناب پزشکیان پنهان بماند ولی متاسفانه برخلاف آنچه انتظار می‌رفت، شاهد حضور شماری از افراد ناشایسته و زاویه‌دار در برخی از مسئولیت‌های حساس و کلیدی هستیم. نگاهی به رخدادهای ۴۵ سال اخیر، حکایت از آن دارد که در بسیاری از موارد، افراد زاویه‌دار از سوی دشمنان بیرونی و یا دنباله‌های داخلی آن‌ها شکار می‌شوند و در حالی که تابلوی خودی دارند، خواسته‌های دشمن را دنبال می‌کنند.

این حرکت خطرناک و پلشت به بهانه - بخوانید با اسم رمز- «وفاق ملی‌» صورت می‌پذیرد! به بیان دیگر، در پوشش وفاق ملی که پدیده قابل تقدیری است، افراد زاویه‌دار و بدسابقه به کار گرفته می‌شوند که مفهوم دیگر آن طرد و نفی نیروهای متعهد و انقلابی است.

در کجای دنیا و در کدام فرهنگ سیاسی و اجتماعی، سپردن مسئولیت‌های حساس و تعیین‌کننده به افرادی که با نظام حاکم زاویه دارند، «وفاق ملی‌»! نامیده می‌شود؟! مفهوم و تعریف شناخته‌شده وفاق ملی در همه فرهنگ‌ها، استفاده از تمامی نیروهای وفادار به نظام صرفنظر از سلیقه‌های سیاسی متفاوت آن‌هاست. به بیان دیگر، وفاداری و پایبندی به مبانی و اصول نظام، خمیرمایه و اساس و مبنای وفاق ملی است و بدیهی است که سپردن مسئولیت به افراد زاویه‌دار با مبانی نظام در هیچ تعریفی نمی‌تواند «وفاق ملی‌» تلقی شود!

نگاهی به سابقه و کارنامه برخی از زاویه‌دارهایی که در پست‌های کلیدی به کار گرفته شده‌اند و مقایسه دیدگاه‌ها و مواضع آن‌ها با رئیس‌جمهور محترم به وضوح نشان می‌دهد که مواضع و عملکرد آن‌ها با مواضع و عملکرد آقای دکتر پزشکیان فاصله‌ای پُر نشدنی دارد. بنابراین پرسش آن است که چه کسانی این افراد را معرفی کرده‌اند؟! و آیا فلان وزیر و فلان معاون رئیس‌جمهور، درباره گزینه‌های مورد اشاره با جناب پزشکیان مشورت و رایزنی کرده است؟! پاسخ، با توجه به مواضع آقای رئیس‌جمهور منفی به نظر می‌رسد.

به عنوان مثال، آیا جناب پزشکیان می‌دانند «سرپرست امور اطلاع‌رسانی دولت» سابقه بازداشت از سوی دستگاه امنیتی و محکومیت ۵ سال زندان دارد؟ خودش در کلیپی می‌گوید: «من تو انتخابات (مجلس) از نظر مالی اشباع شدم. با نمایندگان بستم که بعد ورود به مجلس، مجازی‌شان دست ما باشد. من تیم دارم و باید به آن‌ها پول بدهم. از همه پول گرفتم‌»! و… آقای رئیس‌جمهور با یک جست‌وجوی ساده می‌توانید به هویت برخی از منصوبان زاویه‌دار پی ببرید! …
این احتمال نیز دور از ذهن نیست که برخی از مسئولان محترم با تساهل در گزینش افراد زاویه‌دار درپی جذب آن‌ها بوده‌اند! که در این صورت باید گفت؛ تردیدی نیست برخی از خطاها با رعایت ضوابط قانونی، می‌تواند قابل گذشت باشد و تمامی مجرمان در حد و اندازه‌ای نیستند که برای همیشه از جامعه طرد شده و در هیچ جایگاهی به کار گرفته نشوند. ولی سپردن پست‌ها و مسئولیت‌های کلیدی به آن‌ها، اقدامی خطرناک و در تقابل آشکار با منافع ملی و سلامت نظام است.

«کفش دزد را پیشنماز نمی‌کنند»! کسی که کفش نمازگزاران را می‌دزدیده، اگر توبه کند و پشیمان شود، نباید از ورودش به مسجد جلوگیری کنند. می‌تواند به مسجد بیاید و نماز بخواند ولی، هرگز نباید از او به عنوان پیشنماز استفاده کنند!