او گفت: من نگرانم که دولت پزشکیان مصادره شود و همان تجربه دولت اصلاحات و دولت اعتدال تکرار شود. در واقع همان بلایی که سر خاتمی و روحانی آمد خدای ناکرده سر پزشکیان هم بیاید.

جواد امام سخنگوی اصلاحاتی ها هم گفت: مجلس نباید در مسیر سیاست خارجی دولت جدید سنگ‌اندازی کند، از همین حالا خط و نشان کشیدن برای پزشکیان را شروع کرده‌اند!

این در حالیست که روزنامهٔ نیویورک تایمز در شمارهٔ ۱۰ژوئیه (۲۰تیر) درباره پیام تحریم‌ نمایش انتخابات خامنه ای نوشت: این علامتی به حکومت و جهان بود که آنها جمهوری اسلامی را نمی‌خواهند. این مشارکت پایین در انتخابات غیرمنتظره نبود. به‌فاصلهٔ کوتاهی بعد از اعلام انتخابات، هشتگ‌های هرگز رأی نخواهم داد و سیرک انتخابات، به‌همراه فراخوان به تحریم انتخابات، در رسانهٔ اجتماعی ایکس به جریان افتاد. بنا به یک نظرسنجی که توسط ”گروه آنالیز و اندازه‌گیری رویکرد‌ها در ایران“ در ماه ژوئن صورت گرفت، در میان ایرانیانی که گفتند رأی نخواهند داد یا مردد هستند، تقریباً ۷۰درصد علت را ”مخالفت با کل سیستم جمهوری اسلامی“ بیان کردند. برخی هم قرار دادن انگشت اشاره در ظرف جوهر بعد از رأی دادن را با دست کردن در خون معترضان یکی دانستند...

در این میان، یک عضو سابق مجلس که تلاش می‌کرد آمار کسانی را که از تمامیت نظام عبور کرده‌اند، به ۳۰میلیون تقلیل دهد، گفت: ۳۰ میلیون نفر تحت هیچ عنوان حاضر نمی‌شوند بیایند؛ نه قسم، نه رفاقت، نه دوستی، نه سیاست، نه کشور، نه شهید، هیچ جور حاضر نمی‌شوند بیایند خب این دیگر قهر نیست، طلاق است. نمی‌تونی بگویی قهر کردند. طلاق است یعنی جدایی بین خودشان و حاکمیت و جمهوری اسلامی... و این یک خسارت بزرگ اجتماعی است که برایش باید دارو نوشت نسخه نوشت...

خسارت بزرگ اجتماعی «کُد» فوران خشم و اعتراض گسترده مردم ایران است که خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی هستند. پیام روشن آنها در نمایش انتخابات این بود که برای این رژیم منفور ضد ایرانی هیچ نسخه‌یی جز سرنگونی وجود ندارد.