پزشکیان در نامه‌یی به مخبر با سربرگ «رئیس‌جمهور منتخب» دستوراتی صادر کرد و از جمله خواستار آن شد که تا استقرار دولت خودش، هیچ‌یک از وزارتخانه‌ها یا مؤسسات وابسته به‌دولت، حق ندارند قرارداد جدید ببندند یا افراد جدید استخدام کنند یا تعهداتی با بار مالی به‌عهده بگیرند.

رقبای پزشکیان از این اقدام گاف گرفتند و نامهٔ او را «نامهٔ عجیب» و «دو گاف در اولین مکاتبه اداری» نامیدند و نوشتند: «این نامه نشان می‌دهد که او با اولیات اداره کشور هم آشنا نیست؛ چرا که رئیس‌جمهور منتخب تا زمان تنفیذ، جایگاه حقوقی و قدرت قانونی ندارد...».

سخنگوی شورای نگهبان هم وارد صحنه شد تا به‌نحوی «رئیس‌جمهور منتخب» را سر جای خود بنشاند!

از سوی دیگر اطرافیان پزشکیان شکوه می‌کنند که دولت باقی مانده از رئیسی، به‌سرعت دارد در سطوح مختلف دولت مهره‌چینی می‌کند و با نقل و انتقال‌های نامتعارف، شرکت‌های بزرگ دولتی را به‌این و آن واگذار می‌کند، تا پیشاپیش دولت پزشکیان را به‌راهی سنگلاخ و پر دست‌انداز بکشاند.

سعید جلیلی که پیش تر از وجود دولت سایه سخن گفته بود، در یک سخنرانی در جمع دار و دستهٔ خود اعلام کرد در ملاقاتی که با پزشکیان داشته به‌او گفته است که خود را موظف به‌کمک به‌او می‌داند، اما نامبرده «کمک» را این‌چنین معنی نمود و رندانه به‌پزشکیان گوشزد کرده که «اگر جایی یک کار ناقص ادامه پیدا کند، ما وظیفه خودمان می‌دانیم که متذکر شویم و خدای ناکرده اگر یک جایی ببینیم کار دارد خطا شکل می‌گیرد با قدرت سعی می‌کنیم کمک کنیم به‌این که آن خطا تصحیح شود».

واقعیت این است که تلاقی و تعارض منافع باندهای قدرت، به‌دلیل تضاد و تعارض غیرقابل حل در ساختار نظام ولایت فقیه و مهمتر از همه، به‌دلیل شرایط فوق‌العاده حساس سیاسی ـ اجتماعی جامعه می‌تواند موجب عمیق‌تر شدن شکاف‌‌های موجود در حکومت شود و تضادها و بحران های گریبانگیر رژیم خامنه‌ای را در ابعادی غیرقابل مقایسه با آنچه تاکنون بوده، تشدید کند.