کیهان در یادداشت روز خود تحت عنوان «مذاکره و نفوذ» از هم اکنون هشدار می‌دهد که مذاکره با آمریکا خطرناک است زیرا به «پرستیژ انقلابی» جمهوری اسلامی لطمه می‌زند.

کیهان تأکید می‌کند که «مذاکره با دشمن عنودی مثل آمریکا که ام‌الفساد است، دربردارندۀ هیچ منفعت و مصلحتی برای کشور نیست» و فقط «راه نفوذ را بر دشمن زیاده‌خواه باز می‌کند».

نویسندۀ مطلب، سعد‌الله زارعی که از نظریه‌پردازان اصولگرا در عرصۀ سیاست خارجی به‌شمار می‌آید با کنایه به کسانی که «مذاکره را شجاعت دیپلماتیک به حساب می‌آورند» می‌افزاید: «دوستداران واقعی انقلاب اسلامی از نزدیک شدن ایران به آمریکا بوی بسیار بدی استشمام می‌نمایند.»

گذشته از تهدیدهای روزنامۀ کیهان و سیاست‌های شخص خامنه‌ای، نباید فراموش کرد که قوۀ مقننه و قوۀ قضاییه همچنان در دست افرادی است که چندان تمایلی به همکاری با پزشکیان و اطرافیان او ندارند. و بالاخره، روابط رئیس‌جمهور جدید با سپاه پاسداران هم عامل مجهولی است که هنوز معلوم نیست چه شکلی به خود خواهد گرفت.

به قول احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب، با رأی دادن به پزشکیان، او را «روی میدان مین فرستادیم، میدان مینی که نقشه‌اش دست او نیست.»

درهرصورت طی ماه‌های آینده، بعید به نظر می‌رسد که جمهوری اسلامی تصمیم مهمی در مورد گشایش باب مذاکره – چه در پروندۀ اتمی و چه موضوعات دیگر – بگیرد. احتمال بازگشت دونالد ترامپ به قدرت در پایان سال جاری میلادی، نکتۀ کوچکی نیست که تهران بتواند آن را نادیده بگیرد.

پس از تعیین تکلیف انتخابات آمریکا، این احتمال وجود خواهد داشت که خامنه‌ای با انجام برخی مذاکرات موافقت کند و البته در صورت شکست، مسئولیت آن را مطابق سنت، به گردن دولت و رئیس‌جمهوری بیندازد.