بخشی از قاعده حضور مقامات خارجی در مراسم های تسلیت گویی کشورهای دیگر، ناشی از پاسخ متقابل و متناسب است. یعنی کشورها در حالت عادی، دیدارهای دریافتی را پس می دهند. به هنگام مرگ رئیس جمهوری سوریه حافظ اسد در سال 79 از ایران در سطح رئیس جمهوری (سید محمد خاتمی) در برنامه تسلیت گویی مشارکت داشت اما سوریه به ارسال نخست وزیر اکتفا کرد و شخص بشار اسد رئیس جمهوری سوریه نیامد. این در حالی ایران و سوریه در منطقه، نزدیک ترین روابط بایکدیگر را دارند. به عنوان نشانه ای از روابط نزدیک میان دو طرف می توان به این نکته اشاره کرد که بیشترین تعداد نظامیان ایرانی در قالب "مستشاران نظامی" (مشاوران نظامی) در سوریه حضور دارند.

رئیس جمهوری ونزوئلا هم نیامد

با اینکه به هنگام درگذشت رئیس جمهوری ونزوئلا (چاوز) در سال 91 محمود احمدی نژاد به این کشور سفر و در مراسم او حاضر شد اما ونزوئلا در حادثه مشابه در سطح بسیار پایین یعنی وزیر کشور شرکت کرد.

احمدی نژاد در اسفند 91 با سفر به ونزوئلا در تشییع جنازه چاوز شرکت کرد. این مراسم با حرکت دست گره کرده احمدی نژاد بر تابوت چاوز، بوسه احمدی نژاد بر تابوت چاوز و در پایان با اقدام مادر چاوز در آغوش گرفتن احمدی نژاد در حالی که او اشک می ریخت، جنجالی شد.

با این حال برای مراسم رئیسی در تهران، نه تنها "نیکلاس مادور" رئیس جمهوری ونزوئلا به تهران نیامد بلکه خبری از معاون رئیس جمهوری یا وزیر خارجه هم نشد.