در این چهارچوب، بسیاری از نظرسنجی‌ها و البته داده‌ها و واقعیت‌های میدانی حاکی از این هستند که ترامپ در مقایسه با رقیب دموکرات خود، از وضعیت به مراتب بهتری جهت بازگشت به کاخ سفید برخوردار است.

در این رابطه، یکی از مسائلی که ترامپ در حوزه سیاست خارجی آمریکا بار‌ها و بار‌ها به آن اشاره داشته، مساله موثر بودن کارزار فشار حداکثری دولت آمریکا علیه ایران و وارونه شدن این روند در دوران حضور بایدن در قدرت بوده است. به تازگی ترامپ در موضع گیری اعلام کرده که جو بایدن، ایران را قدرتمند و ثروتمند‌تر کرده است. وی تلویحا به این مساله اشاره کرده که در صورت بازگشت به قدرت، بار دیگر فشار‌ها و تحریم‌های گسترده‌ای را علیه ایران مطرح خواهد کرد و کارزار فشارحداکثری علیه تهران را احیا می‌کند.

این موضوع از همین حالا نیز به زعم برخی تحلیلگران اقتصادی، تا حدی بر معادلات آتی بازار‌های مالی کشور ما اثرگذار بوده و ملاحظات خاصی را در این رابطه حاکم کرده است. از این رو، به نظر می‌رسد که سناریوی اصلی جریان حکمرانی کشور نیز بایستی بازگشت ترامپ به قدرت باشد و برای آن برنامه ریزی‌های لازم صورت گیرد.

یکی از نکات مهم در این رابطه این است که باید توجه داشته باشیم وقتی ترامپ در سال ۲۰۱۸ کارزار فشار حداکثری را علیه کشور ما به راه انداخت، میزان ذخایر ارزی ایران از وضعیت به مراتب بهتری برخوردار بود و اکنون وضعیت در قیاس با آن دوره ضعیف‌تر است.

موضوعی که بخشی از آن ناشی از فشار‌های تحریمی علیه ایران است و بخشی دیگر نیز ناشی از وقوع رخداد‌هایی نظری پاندمی کرونا و یا آغاز جنگ اوکراین بوده که هر دوی آن‌ها نه فقط بر اقتصاد ایران، بلکه اقتصاد بین الملل را با چالش‌های جدی مواجه کرده اند.

حال در این شرایط، اگر تدابیر لازم برای بازگشت ترامپ و اتخاذ سیاست‌های مناسب در ابعاد امنیتی و اقتصادی اندیشیده نشود، بسیار محتمل است که با چالش‌های به مراتب گسترده تری در قیاس با دوره اول حضور ترامپ در قدرت رو به رو شویم. بازگشت ترامپ به قدرت، یک تهدید جدی برای منافع و امنیت جمهوری اسلامی است.

ترامپ بازگردد این کارها را خواهد کرد

ترامپ می‌تواند تمام مجراهای محدود فعلی برای تنفس اقتصادی ایران را مسدود کند. پافشاری بر این تصور گمراه‌کننده که تحریم‌ها خنثی شده می‌تواند تبعات سنگینی برای جمهوری اسلامی در پی داشته باشد..

رضا نصری، تحلیلگر بین الملل در کانال تلگرامی خود نوشت: اگر از الان این تحلیل در ایران غالب شود که ترامپ هیچ ابزار جدیدی برای اِعمال فشار به ایران ندارد و آمدنش تاثیری بر اقتصاد کشور نخواهد داشت، حاکمیت قادر به برنامه‌ریزی برای مواجهه با او و ایجاد آمادگی برای «راند دوم فشار حداکثری» نخواهد شد!

برخلاف تصور برخی تحلیل‌گران، ترامپ می‌تواند فشار اقتصادی به ایران را به صورت قابل ملاحظه‌ای تشدید کند و تمام مجراهای محدود فعلی برای تنفس اقتصادی را مسدود نماید!

ترامپ می‌تواند ایران را وجه المصالحه مذاکرات خود با چین قرار دهد و از این طریق فروش نفت ایران به چین را به حداقل یا صفر برساند؛

ترامپ می‌تواند با توجه به رویکردی که نسبت به پوتین و روسیه دارد - میان ایران و روسیه شکاف بیندازد و در ازای چشم‌پوشی از مسئله اوکراین منافع ایران را قربانی کند؛

ترامپ می‌تواند با اِعمال فشار به کشورهای اروپایی عضو برجام آن‌ها را به بازگرداندن قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت وادار سازد و شرایط پیش از برجام را بازسازی نماید، با این تفاوت که این بار رفع تحریم‌ها را به مذاکره بر سر برنامه موشکی و نظامی و هسته‌ای و غیره مشروط سازد؛

ترامپ می‌تواند ۶ میلیارد دلاری پولی را که معلوم نیست چرا تا کنون خرج نکرده‌ایم را مجدداً مسدود کند و هرآنچه توافق نانوشته میان دولت بایدن و ایران صورت گرفته را به صورت یکجانبه فسخ نماید؛

حداقل تدبیری که باید از هم‌اکنون صورت بگیرد، سامان دادن به وضعیت سیاست داخل کشور است تا هم مقدمات تشکیل یک دولت وحدت ملی فراهم شود و هم از اتخاذ سیاست‌هایی که موجب تشدید التهاب اجتماعی، تشدید تنش‌های داخلی و گسترش شکاف‌ میان دولت و ملت می‌شود ممانعت شود.

پافشاری بر این تصور گمراه‌کننده که «تحریم‌ها خنثی شده است» و ایران نیازمند هیچ‌گونه آماده‌سازی برای مواجهه با دولت تهاجمی ترامپ نیست، رویکرد اشتباهی است که می‌تواند تبعات سنگینی برای کشور (سرنگونی نظام) در پی داشته باشد.