این رسانه اعلام کرد: «مظنونان یا همسران فعلی آنها بوده‌اند یا همسرانی که از آنها جدا شده بودند.»

این شبکه نام قربانیان را به همراه عکس‌هایشان در وب‌سایت خود منتشر کرده است.

بنابر این گزارش، این زنان که بین ۳۲ تا ۴۹ سال سن داشتند، با شلیک گلوله یا ضربات چاقو کشته شدند. دست‌کم سه نفر از ضاربان دست به خودکشی زدند، دو نفر دستگیر شدند و یک نفر که هنگام بازداشت مجروح شده بود، جان باخت.

سرنوشت هفتمین نفر که برای کشتن همسرش از زندان فرار کرده بود، نامشخص است.

در سال ۲۰۲۳، یک سازمان غیردولتی حقوق زنان به نام «ما زن‌کشی را متوقف خواهیم کرد»، تعداد ۳۱۵ مورد قتل زنان را طی آن سال در ترکیه ثبت کرد که ۶۵ درصد آنها در خانه خودشان کشته شدند.

۲۴۸ مورد دیگر نیز از «مرگ‌های مشکوک» زنان که مقامات آن را «خودکشی» توصیف کرده‌اند در آن سال رخ داد. گروه‌های فمینیستی این تعداد «مرگ مشکوک» را نیز به شخص ثالث نسبت می‌دهند و همچنین به افزایش موارد «سقوط از ارتفاع» زنان در آپارتمان‌های این کشور اشاره می‌کنند.

ترکیه در سال ۲۰۲۱ از کنوانسیون شورای اروپا در مورد پیشگیری و مبارزه با خشونت علیه زنان و خشونت خانگی، معروف به کنوانسیون استانبول کناره‌گیری کرد. این کنوانسیون از مقامات می‌خواهد تا در مورد خشونت علیه زنان تحقیق و مجازات کنند.

به گزارش خبرگزاری فرانسه، سازمان غیردولتی یادشده در این باره خاطرنشان کرده است که در ترکیه «در ۱۵ سال گذشته، تنها سالی که تعداد زنان کشته‌شده کاهش یافت، سال ۲۰۱۱ بود، سالی که کنوانسیون استانبول به تصویب رسید.»

در ماه سپتامبر گذشته، دادگاهی در استانبول شکایتی را علیه سازمان «ما زن‌کشی را متوقف خواهیم کرد» به اتهام «فعالیت‌های غیراخلاقی» مطرح کرده بود که این پرونده مختومه شد.