بر اساس بررسی داده‌ها و اطلاعات پهنه‌ای بارش سازمان هواشناسی کشور، مجموع بارش‌های کشور ایران از ابتدای سال آبی (مهر ۱۴۰۲) تا ۱۹ بهمن ۱۴۰۲ از میانگین بلند مدت در همین بازه زمانی کمتر است و با ادامه این روند در اغلب استان‌ها در اواخر بهار و تابستان با تنش شدید آبی مواجه می‌شویم.

صادق ضیائیان، رئیس مرکز پیش‌بینی و مدیریت بحران مخاطرات جوی سازمان هواشناسی به فرارو گفت: «بخش عمده‌ای از منابع آب ما در اثر بارش‌های برف تامین می‌شود، درواقع باید بارش برف مناسبی در زمستان وجود داشته و ذخیره شود، سپس این برف به تدریج آب شده و در بهار و تا پایان تابستان، بتواند در رودخانه‌ها جاری باشد و کسری‌های آب را پر کند. متاسفانه امسال بارش‌های برفی قابل توجهی نداشتیم. اگر بارش‌های برفی بهتری داشتیم، نسبت به میانگین بلند مدت بارشی در کشور، وضعیت بهتری داشتیم، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد. بنابراین، حتی اگر بارش‌های گسترده بهاره هم داشته باشیم، بسیاری از نقاط کشور ما از جمله نیمه شمالی زاگرس و مرکزی همچنان دچار مشکلات ناشی از کم آبی خواهند بود. تابستان بسیار گرمی را در پیش داریم، اما این که از لحاظ آبی چه اتفاقی برای شهر‌های ما رخ می‌دهد و قرار است این کم آبی‌ها چگونه و با چه نقشه‌ای جبران شود را باید وزارت نیرو پاسخ دهد.»

کامبیز بازرگان، عضو هیئت علمی موسسه تحقیقات آب و خاک ایران نیز ضمن ابراز نگرانی از وضعیت منابع ابی کشور گفت: «سدسازی‌های غیراصولی، بهره برداری‌های نادرست از منابع آبی، کشاورزی و کشت بی رویه در برخی مناطق فاقد پایداری بلند مدت مانند کشت برنج در استان‌های غیرشمالی و رفتار‌های غیراصولی مشابه، باعث شده اند که با توجه به آمار‌های بارش دراز مدت، به این وضعیت برسیم. درواقع برخی مسائل، تا حدودی قابل پیش بینی بود. این رفتار‌های اشتباه، ذخایر آبی را می‌بلعند و شرایط را بسیار شکننده می‌کنند.»

‌