یک مقام ارشد در کمیسیون اروپا پیش تر در پیامی در صفحه کاربری خود در شبکه اجتماعی «ایکس» از ارمنستان درخواست کرد که به ائتلاف ناتو بپیوندد.

سخنگوی وزارت خارجه روسیه در واکنش به این پیام گفت: نزدیک شدن به ناتو به دخالت در درگیری‌ها، از دست دادن حاکمیت و استقلال، تبعیت از اراده ، و مهم‌تر از همه، ناتوانی در تحقق منافع ملی منجر می‌شود.

مدیر موسسه «توسعه دولتی نوین روسیه» نیز با هشدار در خصوص احتمال حضور ناتو در ارمنستان گفت: تا زمانی که ارمنستان عضو سازمان پیمان امنیت جمعی (پیمان با روسیه) باشد، هیچ پایگاه نظامی آمریکا نمی‌تواند در این کشور وجود داشته باشد.

خلاصه ای از ویدئوی پانزده دقیقه ای زیر که به انگلیسی پست شده است

در نوامبر 2023، ارمنستان تصمیم گرفت آخرین نشست سران سازمان پیمان امنیت جمعی به رهبری روسیه، CSTO را تحریم کند. علاوه بر تنش های فزاینده بین ایروان و مسکو، این به عنوان شواهد دیگری مبنی بر اینکه ارمنستان به طور پیوسته از روسیه فاصله می گیرد، تلقی می شود. این حتی منجر به این گمانه‌زنی شده است که این کشور در آستانه جدایی نهایی با مسکو است و روابط جدیدی با غرب و پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا را دنبال خواهد کرد. بنابراین، آیا ارمنستان واقعاً می‌تواند یک مسیر استراتژیک کاملاً جدید را دنبال کند؟

ارمنستان تاریخی طولانی و جذاب به هزاران سال پیش دارد. در آن زمان، غالباً بین قدرت‌های بزرگ آن روز، از جمله یونان، ایران، روم، اشکانیان، اسلام عرب، بیزانس، سلجوقیان، مغول‌ها و عثمانی‌ها گرفتار شده است. با این حال، در دوران مدرن، نزدیک ترین رابطه آن با روسیه بوده است. در قرن نوزدهم تحت سلطه امپراتوری روسیه قرار گرفت، سپس بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد. اما حتی پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، روابط نزدیک خود را با مسکو حفظ کرد. تا به حال. پس از جنگ با آذربایجان، که شاهد از دست دادن قره باغ کوهستانی بود، بسیاری از ارامنه روسیه و رئیس جمهور آن، ولادیمیر پوتین، را به خاطر عدم اقدام برای نجات این سرزمین مقصر می دانند. در نتیجه، نیکول پاشینیان، نخست وزیر ارمنستان، در حال احیای روابط با غرب است. اما همانطور که نشان داده شد، هرگونه حرکت به سمت ناتو و اتحادیه اروپا پیچیده‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد، و هرگونه شکاف نهایی با روسیه بسیار سخت‌تر از آن چیزی است که به نظر می‌رسد.