البته معلوم نیست که این وزیر دوزاری رییسی از کجا چنین امتیازی برای خودش قائل شده که در رده ده نفر اول قرار گرفته. اما این مهم نیست، مهم این است که با همان بلاهت ویژه اش سرنگونی نظام را در چشم انداز دیده است.

ضرغامی در ادامه گفت: من خودم وسط حاکمیتم یعنی اگر امروز نظام، رژیم عوض شه، ده نفر رو بخواهند اعدام کنند بدون محاکمه حتماً من تو ده نفرم اگر نکنند به من بر می‌خوره پس من وسط حاکمیتم یعنی دفاع می‌کنم از حاکمیت.

وی سپس یک باره وسط جنگ سرنگونی دمکرات شد و گفت: «راهی جز گفتگو نیست! بعضی از این دوستان تندروی ما می‌گویند آقای ضرغامی منظورت این‌که تو خیابون که اغتشاشات داره می‌کنه زده بسیجی رو کشته با این ما گفتگو کنیم؟

میگم آقا من کی این حرف رو زدم، برای من پرونده در میارید، اون رو زرنگ باشید دستگاه اطلاعاتی‌تون بروند ببینند دستگیر کنند. اما تو خودمون ما به جز‌ گفتگو هیچ راه دیگه‌ای برایمان نیست».

از حرف های ضرغامی چه می فهمیم؟

نخست اینکه سرنگونی نظام حتمی است بطوری که او هم با آن ضریب هوشی‌اش! این را فهمیده است!

دو؛ اگر قرار باشه کسی اعدام بشه- ضرغامی حکومت آینده را با حکومت اعدام و جنایت خودشان اشتباه گرفته- نفر دهم باید او باشه، وگرنه به ضرغامی بر می‌خوره!

سه؛ این جفنگیاتی که بنام گفتگو و مدارا راه انداختن ربطی به مردم ایران نداره. همان تقسیم پست‌ و مقام بین خودشان است.