به گزارش میدل ایست آی، همزمان با برنامه ریزی «جو بایدن» رئیس جمهور امریکا برای سفر به عربستان در هفته‌های آتی، مقاله‌ای در نشریه "فارین افرز" منتشر شده که رابطه جدید ایالات متحده و عربستان سعودی را تحت یک «معامله استراتژیک» مطرح کرده است.

نویسندگان مقاله استدلال می‌کنند که بایدن می‌تواند از تنظیم مجدد روابط با عربستان سعودی برای کاهش قیمت غذا و گاز در ایالات متحده با استفاده از ظرفیت مازاد عربستان سعودی برای آرام کردن آشفتگی فعلی در بازار انرژی استفاده کند.

چنین وضعیتی به نوبه خود باعث افزایش حمایت از دموکرات‌ها در انتخابات میان دوره‌ای آینده خواهد شد. اما مهم‌تر از آن آنان معتقدند که «در هسته هر گونه نزدیکی باید نیاز مشترک برای مقابله با ایران قرار داشته باشد».

پیش بینی می‌شود که در نشست آتی مشارکت جدید مشترک دفاع هوایی و موشکی میان کشورهای عربی شرکت کننده، آمریکا و اسرائیل با نام «ائتلاف دفاع هوایی خاورمیانه» اعلام شود. این ایده با حمایت یک لایحه دو حزبی در کنگره «ایجاد یک شبکه منطقه‌ای از رادارها، حسگرها و سامانه‌های دفاع هوایی همراه که به منظور هشدار اولیه و رهگیری حملات به هم متصل می‌شوند» همراه خواهد بود.

عامل اسرائیل در این زمینه کلیدی است. با توافق ابراهیم که منجر به مشارکت‌های سیاسی و اقتصادی جدید به ویژه بین امارات و اسرائیل شد کاخ سفید مشتاق است تا جواهر تاج را بر این توافق اضافه کند: عادی‌سازی روابط عربستان سعودی با اسرائیل.

بایدن نیازی به متقاعد کردن «محمد بن سلمان» یا حکومت سعودی به همکاری با اسرائیل ندارد. اسرائیل و عربستان سعودی دست کم از سال ۲۰۱۵ میلادی در چندین پرونده منطقه‌ای با یکدیگر همسو بوده اند.

میدل ایست آی نوشت: در مقاله‌ نشریه "فارین افرز" عملا هیچ اشاره‌ای به مذاکرات دوجانبه در حال انجام بین ایران و عربستان سعودی و هیچ توجهی به روابط عمیق دوحه و مسقط با تهران نشده است. آنان تا حد زیادی نسبت به هر گونه گفتگوی منطقه‌ای بدبین هستند و گفتگوها در مورد همکاری منطقه‌ای فراگیر را رد می‌کنند.

این منبع نوشت: قرارداد پیشنهادی میان امریکا و عربستان سعودی درهای دیپلماسی با ایران را می‌بندد. این امر بازدارنده‌ای برای اقدامات ایران نخواهد بود، زیرا چنین ابتکار عمل‌هایی هرگز نتوانست مانع از اقدامات ایران در گذشته شود و فکر کردن به این که در آینده چنین خواهد شد بیهوده است. این قرارداد از نظر طراحی یک عامل بازدارنده برای دیپلماسی منطقه‌ای است.