در جلسه مربوط به این تصمیم گیری محمدرضا شمس اردکانی، دبیر کمیته فرهنگ و تمدن اسلام و ایران ، شهر ری را «یکی از مهم‌ترین شهرهای حوزه تمدنی اسلام و ایران» خواند و گفت: «ساخت بنای یادمان برای زکریای رازی از کارهای بسیار ارزشمندی است که مورد تایید کمیته فرهنگ و تمدن است.» و تاکید کرد که: «باید با ساختن بنای یادیود برای این شخصیت ها، آن ها را به دنیا معرفی کرد تا با این کار از مصادره مشاهیر و دانشمندان بزرگ ایرانی جلوگیری شود.»

در همین جلسه غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، تحقیقات و فناوری با ابراز تاسف از این که شخصیت علمی رازی در ایران کمتر مورد توجه قرار گرفته پیشنهاد کرد: «یک مرکز تحقیقاتی رازی ‌پژوهی در شهر ری راه اندازی شود، که این مرکز می‌تواند چندین گروه پژوهشی داشته باشد که به طور تخصصی روی آثار و شخصیت اسلامی، ایرانی و بُعد شیعی رازی کار کنند.»

فراموش نکنیم که رازی فیلسوف و شیمدان برجسته ی کاشف الکل، یکی از بزرگترین و شناخته شده ترین دانشمندان جهان است و غربی ها حتی خیلی بیشتر از ما او را می شناسند. کتاب ها و مقاله های علمی او پس از رنسانس تا چندین قرن در دانشگاه های بزرگ غرب تدریس می شد. غیر از این، رازی فیلسوفی بود انسانمدار و بی مذهب که به دلایلی روشن او را خردمندترین و بی باک ترین فیلسوف لقب داده اند . رازی در اوج قدرت خلفای عباسی، وقتی که ریاست دانشگاه های معروفی چون «ری» و «بغداد» را داشت، نظریه ی «تقلید» و «وحی» را رد کرد. و اگر هنوز محل زندگی و آرامگاه او به درستی روشن نیست،به دلیل مخالفت همین به اصطلاح«علمای» شیعی بوده که او را «دهری» و «ملحد» می نامیدند.

حالا آقایان ِسر از قرون وسطا درآورده ی حکومت اسلامی که خود بیشتر آثار و تاریخ و بزرگان ایران را مصادره کرده و لباس اسلام و یا تشیع بر آن ها پوشانده اند، می خواهند زکریای رازی را به ایرانیان و مردمان دیگر دنیا بشناسانند! آن هم با چسباندن لقب شیعه به او و ساختن مقبره ای برای او، کنار امامزاده ای که در دوران قاجار کشف یا ساخته شد!

به راستی وای بر ما، وای بر ما اگر بیش از این سکوت کنیم و اجازه دهیم فرهنگ خردمدار و سکولار ایرانی مان به مصادره حکومتی در آید که جز عقب ماندگی و تباهی و ویرانگری چیزی برای ما نیاورده است.