به نوشته روزنامه شرق، فاطمه اشرفی می‌گوید: این کودکان از مرز قندهار به پاکستان و بعد به ایران می‌آیند، حتی تصور اینکه در این مسیر چه بر سر این کودکان می‌آید تا به اینجا برسند باورپذیر نیست. بچه‌هایی که خانه و خانواده ندارند و بیشتر به همراه فامیل و برادر برای کار به ایران می‌آیند تا درآمد روزانه‌شان را که بین ۳۰ تا ۵۰ هزار تومان متغیر است، برای خانواده‌هایشان در افغانستان بفرستند. آن‌ها در خوابگاه‌های گاراژ‌ها کنار مردان جوان می‌خوابند و ممکن است مورد سو‌ءاستفاده نیز قرار بگیرند.

قاچاق کودکان به ایران برای کار چند سالی است که اتفاق می‌افتد و تمام فعالان مدنی حوزه کودک روی این مسئله اتفاق نظر دارند، اما هیچ‌وقت به این شدت شاهد آن نبوده‌ایم. به نظر می‌رسد یک لاینی برای کار کودکان خارجی در ایران راه افتاده که باید آن را مورد نظر قرار داد. آمار این کودکان نسبت به سال ۹۷ به‌شدت افزایش پیدا کرده است.

سال ۹۷ به دلیل برخی مسائل اقتصادی یک دوره توقف مهاجرت از افغانستان به ایران اتفاق افتاد، ولی دقیقا از شش ماه گذشته این موج به‌شدت افزایش پیدا کرده و در کنار این مهاجرت ما کودکان تنهایی داریم که به صورت قاچاق وارد ایران می‌شوند که ما در همین جامعه آماری که شناسایی کردیم متوجه شدیم ۳۵ درصد این کودکان بدون خانواده‌اند، قاچاق‌اند و از ولایات هرات و بدخشان و بامیان به ایران آمده‌اند.