چرا عصبانی ترین کشور جهان هستیم؟
چرا ایرانیها شاد نیستند، اما هندیهای فقیر شادند
جدیدترین گزارش سالانه سازمان ملل درباره وضعیت شادی در کشورهای جهان منتشر شده است و در آن کشور ایران از میان 156 کشور بررسی شده در جایگاه 106 قرار گرفته است. در گزارش جدید سازمان ملل کشور فنلاند در شمال اروپا به عنوان شادترین کشور جهان معرفی شده است.
بر اساس گزارش شادی جهانی 2018 که از سوی سازمان ملل و در آستانه روز شادی در 20 مارس (اول فروردین) منتشر شده فنلاند با 4 پله صعود از مقام پنجم شادترین کشور جهان در سال 2017 به مقام نخست شادترین کشور جهان در سال 2018 ارتقا یافته است.
در گزارش پارسال نروژ شادترین کشور جهان بود اما امسال به رده دوم رفته و جای دو کشور فنلاند و نروژ در ردهبندی عوض شده است. 10 کشور شاد جهان در سال 2018 در این گزارش بهترتیب عبارتند از: فنلاند، نروژ، دانمارک، ایسلند، سوییس، هلند، کانادا، نیوزیلند، سوئد و استرالیا.ترکیب این 10 کشور در مقایسه با گزارش یک سال پیش دست نخورده باقی مانده با این تفاوت که فنلاند و نروژ جای خود را با هم عوض کرده اند.
در این لیست دو کشور آفریقایی بروندی و جمهوری آفریقای مرکزی در رده 156 و به عنوان غمگینترین کشورهای جهان هستند. این دو کشور سالها است درگیر جنگ داخلی و بیثباتی هستند. پس از این دو کشور آفریقایی بهترتیب کشورهای سودان جنوبی، تانزانیا، یمن، روآندا، سوریه، لیبریا، هائیتی، و مالاوی غمگینترین کشورهای ته لیست هستند. ایالات متحده آمریکا در رده هجدهم شادترین کشور جهان قرار گرفته است و در مقایسه با گزارش سال گذشته 4 پله و در مقایسه با گزارش دو سال پیش 5 درجه غمگینتر شده است.
ایران نیز در این لیست در رده 106 قرار دارد. در منطقه خاورمیانه اسراییل شادترین کشور شده و در رده یازدهم جدول شادترین کشورهای جهان قرار گرفته است.
وضعیت شادی در برخی کشورهای دیگر منطقه نیز به شرح زیر است: امارات 20؛ قطر 32؛ عربستان سعودی 33؛ بحرین 43؛ ازبکستان 44؛ کویت 45؛ روسیه 59؛ترکمنستان 68؛ لیبی 70؛ترکیه 74؛ پاکستان 75؛ تاجیکستان 80؛ آذربایجان 87؛ لبنان 88؛ اردن 90؛ سومالی 98؛ ونزوئلا 102؛ فلسطین 104؛ ایران 106.
چرا ایرانیها شاد نیستند، اما هندیهای فقیر شادند
با حوادث تلخ سال جاری و بعد از حادثه سقوط هواپیما یاسوج- تهران، در فضای عمومی جامعه نوعی افسردگی و ناامیدی مضاعف به چشم میآید.
به گزارش فرارو بعد از این حادثه وزیر کشور به موضوع نشاط اجتماعی اشاره کرد و گفت: نبود نشاط اجتماعی یکی از موضوعاتی است که خانوادههای ما را به انزوا و بیماری کشانده است. همه دست به دست هم دادهایم و جامعه را افسرده کردهایم.
همچنین بر مبنای "گزارش جهانی شادی"، در سال ۲۰۱۶ ایران از لحاظ شاخصهای نشاط عمومی در میان ۱۵۷ کشور موردبررسی در رتبه ۱۰۵ قرار دارد. بر اساس گزارش "آینده پژوهی ایران ۱۳۹۶" مرکز تحقیقات استراتژیک ریاستجمهوری، هم ۷۵ درصد از مردم دچار یاس و نا امیدی هستند.
نشاط اجتماعی چگونه به دست میآید؟
در نگاه اول به نظر میرسد بهبود شرایط اقتصادی عامل بسیار مهمی در افزاش نشاط اجتماعی است، اما پیمایشهای بین المللی مورد دیگری را نشان میدهد.
رحمانی خلیلی جامعهشناس اقتصادی و توسعه، نقطه شروع پیدایش مفهوم نشاط اجتماعی را بحرانهای اجتماعی کشورهای توسعه یافته میداند.
به گفته او در آن دوران شواهد نشان داد همیاری و مصاحبت سهم بیشتری نسبت به درآمد در خوشبختی افراد دارند. تحقیقات زیادی نشان میدهد منبع اصلی شادابی به جای درآمد، "حمایت اجتماعی" است.
همچنین مهدی مسلمی فر، عامل اقتصادی را تنها عامل یاس و نا امیدی در ایران نمیداند. او با مقایشه شرایط ایران و هندوستان میگوید: مثلا مردم ما با اینکه نسبت به مردم هندوستان در بسیاری زمینهها امکانات بیشتری دارند، اما به اندازه آنها شاد نیستند.
هند به لحاظ نسبت جمعیت و امکانات نتوانسته امکانات مورد نیاز مردمش را فراهم کند، اما مردم شادی دارد؛ یعنی در چهره مردمش حتی آن کسی که گدایی میکند احساس غم و خشمی که در چهره و رفتار عمومی ایرانیها میبینید، مشاهده نمیشود.
اما عامل اصلی نبود نشاط اجتماعی در جامعه ایران چیست؟ آیا با پیروی از تحقیقات جهانی میتوان نبود حمایت اجتماعی را مهمترین عامل فقدان نشاط اجتماعی در کشور دانست؟
مهدی ملک محمد روانشناس با بیان شرایط متفاوت جامعه ایران، مهمترین عامل نبود نشاط اجتماعی در کشور را "احساس درماندگی" میداند.
به اعتقاد این روانشناس پیشبینی ناپذیر بودن آینده و عدم کنترل مردم بر شرایط استرس زا، بوجود آورنده فضای ناامیدی و افسردگی در کشور است.
این روانشناس با توضیح علتهای دور شدن فضای جامعه ایران از نشاط اجتماعی، ایجاد فضای اعتماد در جامعه و صداقت و مسئولیت پذیری حاکمیت در قبال تصمیمات را راهکار مقابله با فضای یاس در جامعه و ایجاد نشاط اجتماعی میداند.
چرا عصبانی ترین کشور جهان هستیم؟
۸۵ درصد مردم ایران از نظر افسردگی و حالات روحی، حالات متعارفی ندارند
طبق آخرین آمار منتشر شده از موسسه گالوپ ایرانیان عصبانیترین مردمان جهان هستند. به گزارش برنا، موسسه گالوپ یک شرکت مشاوره مدیریتی است که بیش از هر چیز به عنوان موسسه نظر سنجی گالوپ شناخته شده است. موسسه گالوپ از معتبرترین موسسات نظرسنجی در جهان است که آشنایی با مراحلی که برای انجام نظرسنجی در این موسسه انجام میشود حائز اهمیت است. در آخرین پژوهشی که موسسه گالوپ انجام داد، لیستی از عصبانیترین مردم جهان منتشر کرد که متاسفانه ایران در صدر این لیست قرار گرفت و ایرانیان به عنوان عصبانیترین مردمان جهان شناخته شده اند. این مسئله جای تامل بسیار دارد.
محمد توانا، جامعه شناس در خصوص صحت و سقم این پژوهش گفت:... وقتی دو سوم جوانان تحصیل کرده ما بیکار هستند، چگونه میتوانند شاد باشند؟ این جوان ناشاد و ناامید، ناامیدی را برای خانواده خود به ارمغان میبرد. خانوادهای که نگران فرزندش است هیچوقت فراغ بال ندارد. بنابراین وقتی امید به آینده کم باشد، اخبار اقتصادی قابل پیش بینی نباشد و معیار برای انتخابهای سیاسی نباشد، که این خود نشان دهنده این است که جامعه دارای یک تعادل و حالت منظم برای انتخابهای سیاسیاش نیست، وقتی ثبات سیاسی و اقتصادی نداریم، وقتی از نظر جغرافیایی در یک منطقه جنگ زده و پر آشوب هستیم، خواه نا خواه تحت تاثیر شرایط قرار میگیریم. در نتیجه بخش مهمی از انرژی ما صرف این میشود که ما همیشه در یک حالت آماده باش قرار داشته باشیم و آرامش نداشته باشیم و نتوانیم برای آینده برنامه ریزی بکنیم. در نتیجه همیشه مضطرب و عصبی باشیم. متاسفانه جامعه ما اصلا در شرایط مطلوبی به سر نمیبرد. گرانی، بیکاری، غم و اندوه رخنه کرده در فرهنگ ما و اثرات جنگهای منطقهای همه و همه باعث شده جامعه در یک حالت تدافعی قرار گیرد که مانند بمب هر لحظه آماده منفجر شدن است...
باور کنید اگر نصف مشکلات جامعه ما را اروپایی ها داشتند نیمی ازجمعیت المان و انگلیس که به ادمهای خونسرد معروف هستند سکته کامل میکردند اینجا سر اینکه مثلا همسایه چند ثانیه جا پارک اتومبیلشونو اشغال کرده دعوا و بعضی وقتها به پلیس شکایت میشه
روانشناسان می گویند: عصبانیت و حمله کردن از واکنش های آدمی
در وضعیت ویژه ایی است۰ گاهی باعث می شود که شخص کنترل
خود را هم از دست می دهد و آنوقت است که جنایت به وجود خواهد
آمد۰ نبودن آزادی بیان اندیشه بیکاری فقر گرسنگی و صدها مشکل دیگر
در کشور ما باعث شده که ما عصبانی ترین کشور جهان باشیم۰ اگر شادی
رقص و پای کوبی بود هرگز چنین نبود۰ روضه و غم که درمانی نیست۰
در مغولستان شتری که گریان بود و غذا نمی خورد و به بچه اش شیر نمی
داد با موزیک درمان کردنند۰ خندان شد و به حال طبیعی خود باز
گشت این را در جایی خواندم مثالی که نشان می دهد شادی و موزیک
چه اثری حتی در میان جانوران دارد۰ گاوهای آلمانی قبل از دوشیدن
موزیک سفونی گوش می دهند تا شیر آنها زیادتر شود۰ در ایران مردم
ما را در بدترین و سخترین شرایط نگه داشته اند!
هر کجای کشوری که به آن مهر میورزیم را نگاه میکنیم ویرانی و مصیبت و گرفتاری است * نه حکومت انسانی و ایران دوست داریم، نه بهداشت داریم، نه آب و هوا داریم، نه حقوق بشر داریم، نه انسانیت داریم * فرزندان ما اگر شانس داشته باشند در طویله یا زیر برف و گرمای شدید نیمه درسی میخوانند و بجای تفریح و آرامش و مهر خانواده در پس کوچهها و جوی آب لجن زده و کارتنها و قبرها میخوابند و بدنبال یک لقمه نان از صبح تا پاسی از شب گذشته در هر سطلی بدنبال پس ماندهها میگردند *
از سوی رژیم و از سوی یک جهان تمامیت ارضی و سرمایههای ملی و شناسنامه و هویت و زن و بچه و آبروی مان خرید و فروش میشود * اوضاع ملت ما این است و اوضاع امنیت کشور و فساد و اعتیاد و فحشا آن است و اوضاع مبارزه و کار را ناتمام گذاشتنها هم که گفتن ندارد، پس چرا عصبانی نباشیم؟
دلیل نبود نشاط اجتماعی نه شرایط اقتصادی ونه چالش های اجتماعی ونه حمایت اجتماع ونه احساس درماندگی میباشد
دلیل نبود نشاط اجتماعی تنها نداشتن آزادی ست