به گزارش یورونیوز، روز پنج‌شنبه ۳۰ اسفندماه نوروز ۱۴۰۴ آغاز می‌شود، این روز مصادف با ۱۹ ماه رمضان و ضربت خوردن علی، امام اول شیعیان است. طبق تقویم قمری، شب‌های قدر که در جمهوری اسلامی به صورت گسترده در صداوسیما تبلیغ می‌شود، از این شب آغاز شده و در شب‌های ۲۱ و ۲۳ رمضان نیز ادامه دارد. رسانه‌های رسمی در این شب‌ها برنامه‌های عادی خود را قطع می‌کنند و به نمایش مراسم عزاداری می‌پردازند.

سخت‌گیری برای لغو برگزاری مراسم نوروز بیشتر به دلیل هم‌زمانی با ماه رمضان مسلمانان است. اما یک جامعه‌شناس معتقد است مردم ایران نشان داده‌اند که راه‌شان را از احکام حکومتی جدا کرده‌اند و به شیوه‌های مختلف آیین‌های ملی را برگزار می‌کنند.

نوروز زنده است

جامعه ایران سا‌لها است که بطور کلی راه خود را از حکومت خامنه ای جدا کرده است. این جداسازی از سال ۸۸ عمیق‌تر شد و با هر بحران اجتماعی و سیاسی، جمعیت تازه‌ای به این گروه اضافه می‌شوند.

معصومه، آخرین باری که بیننده برنامه‌های تلویزیون جمهوری اسلامی بوده، سال ۸۸ بوده و پس از آن اخبار و وقایع را از رسانه‌های دیگر دنبال کرده است. او می‌گوید: «نوروز برای من یک مراسم مهم ملی است که تحت هر شرایطی آن را جشن می‌گیرم. این جشن به معنای ساز و رقص نیست، بلکه یک گردهمایی فامیلی است.»

به اعتقاد او، جمهوری اسلامی ظرف سال‌های گذشته به طور مداوم تلاش کرده است که آیین‌های ایرانی را کم‌رنگ کند و یا نام‌های دیگری برای آن انتخاب کند، اما مردم نباید این اجازه را به حکومت بدهند.

سنگربندی میان مردم و حاکمیت

آمار دقیقی از تعداد حامیان حکومت جمهوری اسلامی که گوش به فرمان دستورات آن هستند در دست نیست، اما تقابل‌های میان مردم و حاکمیت قابل مشاهده است.۱۶ اسفندماه صادق حسینی، فرمانده سپاه پاسداران ایلام اعلام کرد که هیچ دستگاهی در ایام نوروز مجاز به صدور مجوز برای برگزاری جشن نیست و با افرادی که در فضای مجازی یا حقیقی اقدام به سازماندهی و جمع‌آوری پول برای برگزار جشن کنند، «برخورد جدی» خواهد شد.

تاکید این فرمانده سپاه بر روزهای خاصی از ایام ماه رمضان و یا شب‌های قدر نیست، بلکه منظور او تمام روزهای نوروز است که مقارن با ماه رمضان است.

اما سارا کعبی، جامعه‌شناس، در تحلیل تضادی که میان مراسم ملی و مذهبی ایجاد شده و واکنش مردم، می‌گوید: ایرانیان تلاش می‌کنند خلاف جهت دستورات حکومتی عمل کنند و آن را به سخره بگیرند. در اولین نوروز پس از جنبش ژینا، دقایقی بعد از سال تحویل، در محله‌های مختلف ایران صدای شعار مردم علیه حکومت و شخص نخست حکومت شنیده شد، این در حالی که در شب‌های معمول این اتفاق رخ نمی‌داد. در اصل مردم تلاش می‌کنند از هر فرصت و موقعیتی استفاده کنند تا این فاصله عمیق را نشان دهند و به هر شیوه‌ای مخالفت خود را اعلام می‌کنند.

با وجود تهدیدهای حکومتی، مردم تصاویر جشن‌ها و مراسم‌های خود را در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک می‌گذارند و این شکست سیاست‌های اعمال محدودیت از سوی حکومت را نشان می‌دهد.

شعر نوروزانه
عارف پژمان

دو روز مانده به نوروز
تهی ترم از جام
و شب، دراز تر از طیلسان ضحاک است.
کجا برم دل را،
دلم برای بهاران، بهانه می گیرد؛
کجاست گوشه ء میخانه ای و عربده ای
کجاست آتش تاکی و دود منکسری!
***
ایا نشسته به معراج دشت های کبود،
ایا زمین اهورا، گذرگه مزدا
ایا جوانه ء جم
ایا دیار اوستا
خانه ء خدای خرد!
ایا سلالهء یعقوب لیث صفاری
ایا قبایل هم شیون شبانه ء من !
چه شد که گوهر دین بهی به یغما رفت
خدایگان، شنل سبز را به خاک افکند
خدای آبادی:
که عاشق همه گان بود و دلسپرده ی خلق
ز تختگاه خودش، ناگهان، کناره گرفت
و گوهران دهش را و داد را، گم کرد!
خدای خوبان رفت….